İlk kurbanımın üzerinden birkaç gün geçti. İç dünyamda birşeyler olduğunu hissedebiliyorum. Sadist duygularım tekrar acıktı. Yapılması gereken belli. Yeni bir kurban bulmak.
****
Bu sefer kurbanımı bbaşka yerden seçmek zorundayım. Aynı yere iki sefer gitmek hata olur. Mahalle çalkalanıyor. İlk kurbanımın dedikoduları kulağıma gelmekte. Dedikolara göre adamın yakınlarından birinden şüpheleniyorlar. Hiçbir iz bırakmadığımın kanıtıydı bu. Bu yüzden ikinci kurbanımı aynı yerden seçersem polis şüphelenebilir. Peşime düşülmesi için daha erken. Plan kurma zamanı.
****
Plan belli oldu. Teyzemi arayıp onda kalmak istediğimi söyledim. Kabul etti. Ailemde de izin koparmak zor olmadı. Teyzem Beylikdüzü’nde oturuyor. Bir saat sonra onun yanında olucam. Gece vakti hava alma bahanesi ile dışarı çıkıp ikinci kurbanımı seçicem. Teyzemin yanında normal davranmak zorundayım. Teyzem çok kafa dengim bir insan. Bu yüzden gece dışarı çıkmama karışmaz. İşte geldim. Şimdi geceyi beklemeliyim.
****
Saat şu anda 01:38. Dışarıdayım. Ara sokaklardan kaçınıyorum. Önceki kurbanıma acı çektirmiştim. Bu kurbanımın korkuyu tatmasını istiyorum. E-5 kenarında yürüyorum. Şu anda bir adam bana doğru geliyor. Yaklaşık 28 yaşında, 1.80 boylarında, 65 civarı kiloda, kaslı bir yapısı yok. Uygun bir kurban!
Ona gözükmeden onu takip etmeliyim. Şapka,eldivenler,gözlük takılı. Kurbanım üst geçide doğru yürüyor. Harika! Korku için mükemmel bir mekan. Ona yetişmeliyim. İlk kurbanımın arkasından dizlerine darbe vermiştim. Bu kurbanıma kafasına vurmak istiyorum. Etrafta kimse yok, tam zamanı. İşte böyle, kafa arkasına bir yumruk. Yerde kıvranıyor. Sanırım biraz fazla sert vurdum. Bu heyecan beni şeytani bir sırıtmaya zorluyor. Sanırım sadist duygularım şu anda çok mutlu. Koltuk altlarından tutarak kaldırıyorum. Üst geçitten vücut sarkıtma zamanı. Sadece gövde tarafını sarkıtmak yeterli sanırım. Yüzünü görmek istiyorum. Kurbanımın yüzünden korkuyu okumak istiyorum. Şuna bakın! Gözleri sonuna kadar açılmış. Bişeyler söylemeye çalışıyor. Şok geçirmiş sanırım. Sadist duygularım doydu.
Etrafta hala kimseler yok. Yüzümü görmedi. Yanımdan geçerken bile. Ben onun korkusunu okurken o arkama aldığım ışığın sayesinde sadece bir karanlığa bakıyordu. İz bırakılmadı...
Geriye imzamı atmak kaldı. Sol kolunu havaya kaldırdım...
